Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
fáfo
fardel
fardel. PARDEL. 1. fardel, fardéla. (d). adjektiboa. Arlotea.   Desarrapado, -a, vago, -a. Fardela esan izan dok... persona arlote xamarragatik pe bai. Klem. Ik. arlóte. 2. fardel, fardéla. (c). izena. Umea painaletan edo fraketan kaka eginda dagoenean fardela daukala esan ohi da.   Se dice que lo tiene el niño cuando se ha cagado encima. Goiz guztia fardelakin da amak kasoik pez. 3. fardel, fardéla. (d). izena. "Baba zakuari hala deitzen zitzaion. Normalean pentsutarako baba beltza izaten zen, eta 80 eta 100 kilokoak ziren." (Lar Antz)