Hiztegia
étziñ. (a). da-du aditza. ÉTZAN. Tumbar(se). Zelaixan etzin dda beixa./ Garixa ziero etzin ein dau aiziak. Don.
étzindda. (a). ÉTZANDA. Tumbado. étzinddako bárriak. (d). esapidea. Barre izugarriak, lurrean etzateko modukoak edo. Neri berba eraitten (erderaz), da nik dana aldrebes. Baiña belaxe ikesi neban e. Arek etzinddako barriak eitte zittuen, etziñ bai... Aniz.
etziñáldi, etziñaldíxa. (c). izena. ETZANÁLDI. Etzanda igarotako unea. Rato en el que se permanece acostado, bien en la siesta o en otro momento. San Fermiñetatik gentozela etziñaldi edarra ein giñuan Lizarrustiko pagopian.
eukálitu, eukálitua. (b). izena. . EUKALITRU. Eucaliptus globulus. Eucalipto. Zenbaitek "eukálitru" deitzen dio. Kanpotik ekarritakoa bada ere, dezente dago Euskal Herrian, kostaldean batez ere. Bergara aldean zeuden sailak, 85eko izozteak ihartu zituen. Eukalitu lurrunak onak dira katarroak biguntzeko.
éuki. 1. euki. (a). du aditza. Tener. "Dirua euki" ulertzen da zenbait testuingurutan. Aura Mekolaldeko fabrikan ero ta, itxuria arek euki eingo zuan. JJp.
Daukanak dauka, eztaukanak baleuka. (d). esaera. Daukanari darixo. esaera. "Zer edo zer daukanak ezagun izaten duela. Kriston BMWia erosi dau aldamenekuak. Daukanari darixo. Ezer eztaukanak emon gura (edo gogua). esaera. "Ezer ez duenak beti borondate ona." (Lar Antz)
Inon emuna urrixa, obe da norberan eukixa. esaera. (Antzuola) Inoren menpe egotea txarra da." (Lar Antz). órrek dáuka eukíxa. (c). esapidea. Ugari daukala. Keixa arbola orrek dauka eukixa.
Fruituez bakarrik entzun dut. 2. euki. (c). du aditza. Hizkuntzak jakin. Ni seminaixuan egon nitzan frailletan da, erderaik ez geunkan, antxe puxkat ikasi entenditzeko beste. Don./ Baxilion alabiak iru idioma ei dauzka
estúdixuak éuki. (c). esapidea. Tener estudios. Etzeukan estudixoik pe ta errekauak eitten asi zan. 3. euki. (b). du aditza. Mus jokoan nahi, onartu. "Quiero" en el mus.
eulántz, eulántza. (d). izena. EULANTX. Lanbro kixitxoa. Llovizna casi imperceptible. Etim.: euri+antz.
éule, eulía. (d). izena. ÉULA, EUNLE. Ehuna egiten duena. Tejedor. Gero tamaiña artzen zanian euliana erun. JJp./ Antzuelan egon zan emen eulia ta. JJp. Euskal Herrian oso arrunta izan zen langintza hau. Beste asko bezala galdu egin da guztiz, eta ia aztarrenik utzi gabe, gainera. Mende honen lehenengo eta bigarren hamarkadan oraindik bi eule ari ziren lanean Bergaran, bata Osintxun eta bestea Angiozarren. Sin. eungílle, eúngiñ, tejéro.
eulégun, eulégunak. (d). izena. Euri-egunak, edo euria egiteko itxura duten egunak. Eulegunak eiñ eta euririk eiñ ez. Klem.
Izagirrerentzat, "El día de lluvia." (Izag Oñ). Ik. euri-égun.
éuli, eulíxa. (a). izena. Mosca.
eskúa béte éuli. (d). esapidea. Pertsona kaskarinak kalifikatzeko metafora. Auraxe dok eskua bete euli.
euliáundi, euliaundíxa. (c). Normala baino askoz handiagoa den euli mota. Moscón Euliaundixan arrautzia ei da eltxarra. Ik. éltxar.
euli-káka, euli-káka. (a). izena. Excremento de mosca.
euli-káka ez izan. (c). esapidea. Bere ustez inportantea izan; ironiaz. Ez pentsau gero gure uezaba euli-kaka danik.
eulondo, eulondua. (d). izena. (Oñati) Euria egin ondorengo garaia. "Eulónduan: después de la lluvia." (Izag Oñ).
eulórde, eulórdiak. (d). izena. Lehen leku altuetan (Elgetan eta Elosun, adibidez) uda partean lainoa sartzen zenean egiten zuen lanbro-euria, behetan egiten ez zuena. Horregatik lurrak askoz ere freskoago mantentzen omen ziren. Aspalditxoan ez omen du egiten eguraldi jenero hau.
Etim.: euri+orde.
2. eun, eúna. (d). izena. Linu-hariz egindako oihala. Tejido, lienzo, de lino. Andik aurrera eztou geixao eunik zertu. JJp./ Da gero, arilddu esaten jakon, da matazak ein, dda gero tejerua or zeuen, Osintxun eitte zan euna, Tejerokúan. Aniz.
Linua ereiteari laga zitzaionean hitza ere erdi-galdu zen. Eunak eun lan da esaera. Linua soroan ereitetik ehuna egin arte lan asko zuen. Ene! orrek lan asko, eunak eun lan. Hilari.
Esanahia: eúna eiñ. (d). Tejer.
Ille jotzen, ardi mozten, euna eitten... JJp. Sin. eundu.