Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
esku-arri
eskúmano
eskúmano, eskúmanua. (d). izena. Eskailerak alde baten edo bietan duen heldulekua.   Pasamanos. Bai, eskumanua, eskumanua. Sebas Sin. barandau.
esku-mantxu. Ik. mántxu.
eskúmati, eskúmatixa. (c). adjektiboa. Eskumaz trebea dena.   Diestro, -a. Gutxi entzuna. Ant. ézkerti.
eskú-mazo, eskú-mazua. (c). Kirten motza duen egurrezko mazoa, batik bat arotzerian erabilia.   Maceta de madera de mango corto.
eskumútur, eskumutúrra. (a). izena. ESKÚTUR. Muñeca. Eskumuturra be esan oi dok, baiña eskuturra guk geixao. Don./ Bizikletatik jausi tta eskumuturra apurtu dau. Eskutur erabiltzen da gehiago.
eskunarru, eskunarruak. izena. (Eibar) Guantes de forjadores.
eskú-páiñolo, -u, eskú-páiñolua. (c). izena. Pañuelo de bolsillo. Sin. mokó-páiñolo.
eskúpaiñu, eskúpaiñua. (c). izena. (Eibar) Toalla. Egunian egunian ipintzen dot eskupaiñu garbixa arpegixa garbitzeko lekuan. (Etxba Eib).
éskupeko. 1. éskupeko, éskupekua. (b). izena. Propina. Tioi peridikua zintzo ekartzen dotsa eskupekuan esperantzan. Sin. própiña. 2. éskupeko, éskupekua. (b). izena. Soborno. Guardia beti basarrittarren eskupekuan zaiñ egote zan. «Eskupean» ematen den dirua, alegia.