Hiztegia
érrixo, érrixua. (c). izena. Itsasadarra, errioa. "Estuario. Ondarruako errixuan gora, Berriaturaiñok.
érro, errúa. (b). izena. Errapeko titi bakoitza. Cada uno de los pezones de la ubre. Erro ederrak dauzka bei pinttiak.
erróbakar, erróbakarra. (c). izena. Erro bakarra duen aberea. Behi edo ardiez, batik bat. Osatu oso gutxi e; geratzen die erro barik. Makiña bat ardi egoten da errobakarra. Luis.
Zenbait baserritarrek elkarri adarjoka, berdekerian dabiltzanean: Onek, errobakarra izan arren, esne ona emongo jok. Zakilagatik, jakina.
errobéro, erroberúa. (c). izena. ERREBÉRO. Egosi gabeko esne jaitsi berria. Leche recién ordeñada y sin hervir. Erreberua dok esnia jatxi berrixa egosteke. Don.
erroeta, erroetie. izena. (Aramaio) Erregutada, ogi-xerra. Ogixe zer?, olako erroetatxo bat, da bera artue ta, ez ogixe.(Orm Aram).
errogátiba, errogátibak. (c). izena. ERREBÁTIBA. Rogativas. Sikutian kontra errogatibak onak izango die, baiña erregadixua askoz txarraua ez.
Don.k eta adineko askok errebátiba diote.
erróiba, erroibía. (c). izena. Mastitis, mamitis, endurecimiento de las glándulas mamarias en las recien paridas. Beixa erroibiakin daukau ta urberuakin kurioso kurioso garbittu bia jako./ Erroibia beste bat, txarrena, “mamitis”. Errepeko infeziñua. Enr. Behiak, ardiak, etab. Pertsonez ez da esaten, normalean. ERROIBIAK ELDU edo OBATU, batez ere.
. (c). izen propioa. Roque. Aspaldixan etxuat Agarregoiko Erroke ikusi. r-z hasten den izen asko erabili izan da aurrean bokala duela: Errafael, Erremundo, Erroman, Urrufiño...
errómana, errómania. (d). izena. RÓMANA. Romana, utensilio para pesar consistente en una barra que se suspende mediante un gancho. Erak gaztiak zien denporan neskak pixatzia; garizuman aber pixuan irabazi in daben... erromaniakin (barreak). Don. Ik. néskak píxatzia.