Hiztegia
erríko, errikúa. (d). izena. ERRI-UME. Hospiziokoa. Aren amak asi-ban, “Biurri” esate otxen bat, filarmonikia jote eban; da gero, nik eztakitt nora zan aura, sekula geixao nora danik. Etzan etxekua e; errikua ero. Aniz.
Gutxi entzuna. Sin. erri-ume, kajáko, óspizioko, sasíko.
erriko taberna, erriko tabernia. (c). izena. (Eibar) La taberna del pueblo. Erriko tabernia errematera atara dabe.
"Como en otros pueblos, también la había en Eibar." (Etxba Eib)
erríko éskola, erríko éskolia. (c). izena. Eskola publikoa. Bergan ibilittakua da eskolan, erriko eskolan.
errí-lur, errí-lúrra(k). izena. Udalaren lurrak. Terreno comunal propiedad del municipio. Elusu aldian badie oinddio erri-lurrak. Pluralean ia beti.
Ik. auzó-lur, erri-báso.
érrixo, érrixua. (c). izena. Itsasadarra, errioa. "Estuario. Ondarruako errixuan gora, Berriaturaiñok.
érro, errúa. (b). izena. Errapeko titi bakoitza. Cada uno de los pezones de la ubre. Erro ederrak dauzka bei pinttiak.
erróbakar, erróbakarra. (c). izena. Erro bakarra duen aberea. Behi edo ardiez, batik bat. Osatu oso gutxi e; geratzen die erro barik. Makiña bat ardi egoten da errobakarra. Luis.
Zenbait baserritarrek elkarri adarjoka, berdekerian dabiltzanean: Onek, errobakarra izan arren, esne ona emongo jok. Zakilagatik, jakina.
errobéro, erroberúa. (c). izena. ERREBÉRO. Egosi gabeko esne jaitsi berria. Leche recién ordeñada y sin hervir. Erreberua dok esnia jatxi berrixa egosteke. Don.
erroeta, erroetie. izena. (Aramaio) Erregutada, ogi-xerra. Ogixe zer?, olako erroetatxo bat, da bera artue ta, ez ogixe.(Orm Aram).
errogátiba, errogátibak. (c). izena. ERREBÁTIBA. Rogativas. Sikutian kontra errogatibak onak izango die, baiña erregadixua askoz txarraua ez.
Don.k eta adineko askok errebátiba diote.