Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
errégalo, -u
errekadísta
errekadísta, errekadistía. (a). izena. Recadista.
errékaide, errékaidia. (c). izena. Erreka airea, errekak botatzen duen lurruna edo hezetasuna.   Humedad o vapor que despide el río. Se consideraba nocivo para la salud. Bada txiste bat hitz honen kontura: Beiñ ardauzale amorratu bat joan da medikuana gaixua pasau barri, tta onek esaten dotsa: —Txikiteo dezentia eingok ik egunero, ezta? —Ez, aundi-aundixa ez. Pare bat dozena, asko jota. —Ba gaurtik aurrera txikiteua ziero ebitau biok, errekaidian ("recaída") arriskua daukak eta—. Bai gure gizonak ondo entendidu be: erreka aidia txarra zala ta, txikiteua be ebitau bia zala ta, errekatik urrin, Gorla aldera joaten zan egunero bixkarrian botia artuta.
errekako buztanikara. Ik. buztanikara ori.
errekako txinbo. Ik. txínbo.
errekarrixak
© Jaione Isazelaia
errékarri, errékarrixa. (c). izena. Canto rodado, guijarro. Etxeaurria dotore jarri dau errekarrixekin. Ik. árri béro.
errékarro, errékarrua. (d). izena. Errekaren inguruko sakona.   Cuenca de rio o regata. Errekarrua dok pa errekian inguruko sakona, esate baterako asi Esperantzatik eta gorakua. Don. Gutxi entzuna. Ik. arro.
errekátxo, errekatxúa. (a). izena. Arroyo. Errekatxuan eran dou ura.
errékau, errekáua. (a). izena. Recado. Errekauak eittera noia dendara. errekáua eiñ. (c). esapidea. Bitartekaritza lana egin amodio kontuetan, zita bat jarri, adibidez. Lotsatu eitten aizela. Egon ari trankill, neuk eingo jotsat errekaua./ Zer,