Hiztegia
erléontzi, erléontzixa. (c). izena. Colmena. Erleontzíxa ero erlauntza. Oni, einddako oni guk erleontzixa esaten gontsan da arboliakin da, artesanal ola einddakuai erlauntza. Don.
Ik. erláuntz.
erlojéro, erlojerúa. (b). izena. RELOJERO. Relojero. Orain RELOJERO gehiago.
tontuena erlojerua. (c). esapidea. Tontorik ez dela gelditzen adierazten duen esapidea. Gure auzuan tontuena erlojerua.
érloju, érlojua. (a). izena. Reloj. Erlojuak dabil mundua. esaera. erlojua geldi jun. esapidea. "Denbora poliki joan.
Neri erlojua geldi juten jat." (Lar Antz)
Erlojuak dabil mundua. esaera.
ermendáde, ermendadía. (c). izena. Uberan baserritarren elkartea ganadu kontuetarako. Behi bat akabatzen zenean ermandadeak hainbesteko bat ordaintzen zion jabeari. "Lana" Arrasateko kooperatiba sortu zenean galdu zen. En Ubera hermandad ya desaparecida que funcionaba como seguro ganadero. Urtero eitte zan Ermendadeko juntia./ Ermendadiak txakurtxikirik ez pagatzia erabagi dau.
ermosúra, ermosuría. (c). izena. Edertasuna; gauza ederrak aurrean ikusten direnean erabilia, batez ere. Hermosura; referido, sobre todo, a cosas hermosas que están a la vista. Gernikako ferixan izan nitzan atzo, ta aura zan ermosuria./ Onek die zure seme-alabak, e? Au da au ermosuria./ Sagastira sartu eta ermosura aura ikusi nebanian negar eitteko gogua etorri jatan.
ernára, ernaría. (c). izena. (Eibar) Enara. Golondrina. Goizeko euzkixakin ernarak ataratze detsue jardun oso pozgarrixa. (Etxba Eib) Ik. golóndrina, txío.