Hiztegia
erderakára, erderakaría. (b). izena. Erderakada. Euskara usaineko erdara txarrean eginiko hitza edo esaldia. Euskeraz eitteko baiño inportantiaua dok eta kriston erderakarak botatze jittuk.
Baita alderantzizkoa ere, erdara usaineko euskara txarrean egindakoa, alegia. Ikastolako umiak erderakara galantak botatzeittue. "Euskerakara" esaten da euskaraz gaizki dakien batek euskeraz nola edo halako esaldiak egiten dituenean, hitz potoloak erabiltzen dituenean, eta horrelakoetan. Kulturako kontzejalak beti erderaz eitte jok baiña euskeraz asten danian sekulako euskerakarak botatze jittuk. ERDERAKARAK edo EUSKERAKARAK BOTA, gehienetan.
érdi. 1. erdi, erdíxa. (a). izena. La mitad. Erdixa zuretako ta beste erdixa neretako.
erdi lo. (a). adberbioa. Medio dormido. Erdi lo dago eta laga bakian.
érdi tta érdi. (c). esapidea. Erdi eta erdi. Mitad y mitad Aurten aprobauak eta suspensuak erdi tta erdi izen die.
érdi-erdíxan. (a). aditza. En la mitad mitad. Erdi-erdixan azertau dozu.
erdíra. (c). adberbioa. Irabaziak erdibana. Hau gertatzen da batez ere bat lurjabea denean eta besteak egiten duenean lan. Basuan eitten da oin be. Basuan piñui sartziak eta gauzak erdira ipintzeittuk oin be. Zerak, Esperantzak, bajittuk erdira ipinittakuak. Don. Horrela hartutako sailari ERDIRÁKO, erdirakúa, deitu ohi zaio.
erdíra jo. (c). esapidea. Batenaz beste egin. Promediar. Urtian, erdira jota, irurogei bat anega gari artuko giñuzen.
Ik. beetik jo, góittik jo. erdixa kanpora eta beste erdixa barrura. esapidea. "Zerbait lurrera jausiz gero esaten da. Erdixa kanpora eta beste erdixa barrura jun don!" (Lar Antz). 2. erdi, erdíxa. (a). izena. El centro. Erdi-erdixan jo neban.
3. erdi. aditza. Medio, mitad. Se usa en función de afijo. Etxat bape txokatzen erdi-fraillia da ta./ Beti izan da erdi-zorua./ Ni erdi-tontua, baiña i tonto osua./ Bere anai-erdixakin asarre dago. Ik. anaiérdi, gabérdi.