Hiztegia
ekubilkára, ekubilkaría. (b). izena. IKUBILKÁRA. Ukabilkada. Puñetazo. Ekubilkaria emon zostan tripapian.
ekúlondo, ekúlondua. (a). izena. UKÓLONDO, UKONDO (ANG.). Codo. Ekulondoko miñez nago atzotik.
ekúlonduai mun émon ézindda. (d). esapidea. Ezin ailegaturik, diruz, batez ere. Sin poder besar el codo, literalmente. Se dice de quien no le alcanza el dinero. Dirua gutxi daukanak eta: ekulunduai mun emun ezindda; diru gutxin zera zuan ori. Klem.
eláu, eláua. (a). izena. ELADU. Helado. Soterak ELAD Orduan eladuak etzeban ainbeste zer. Kafia, kafia artzera.
eláuntz, eláuntza. (b). izena. . Laurus nobilis. Ereinotza. Laurel Baserri ondotan egon ohi den zuhaitz ezaguna. Kurutzegi sortan ipintzen da erremeroarekin batera. Janari gustua emateko ere erabiltzen dira orriak, baina Gaztela aldean gehiago hemen baino. Ik. erremu.
elbarríttu. 1. elbarrittu. (c). da aditza. Volverse inválido. 2. elbarrittu, elbarrittúa. (c). izena. Inválido. Elbarrixa esaten da eriduta erida batetik, ankia moztuta geldittu dana, elbarrittuak dia e zeoze falta dabenak: beso bat ero, anka bat ero, orrek pa elbarrittuta. Don.
Normalean inbalido edo paralitiko hitzak entzun ohi dira. Elbarri, elbarrittu eta elbarrittuta ere bai noiz edo noiz adinekoei.