Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
diruáldi
distingídu
distingídu. 1. distingidu. (b). du aditza. Bereizi.   Distinguir. Gauzak distingitzen jakin bia da. 2. distingidu. (c). da aditza. Nabarmendu.   Distinguirse, sobresalir. Familixa orri beti gustau jako distingitzia. 3. distingidu, -a, distingidúa, -ía. (b). adjektiboa. Berezitasunen batengatik nabarmentzen dena.   Distinguido, -a. Oñati beti izan da erri distingidua. DISTINGIDA ETORRI dio Hilarik inudetzatik zetozen emakumeez jarduterakoan: Gero arek (iñudeak) bi urte eiñ aberats-etxian ala, ta orrek etorte zienian, distingida etorte zien. Bai jantzixan, bai buruko illiak... belarrittakuak pe diferentiak, tertziopelozko jantzixak... Hil.
distinzíño, distinziñúa. (c). izena. Bereizketa.   Distinción. Olako gauzetan distinziñuekin ibiltzia zatarra da.
dizíenbre, dizíenbria. (b). izena. Diciembre. Ik. abendu.