Hiztegia
burdi-zórrotz, burdi-zorrótza. (c). izena. Burdinazko uztau zorrotza duen gurdia, erabiliena gure baserrietan. El carro de ruedas compactas y con aro de hierro, el más usual en nuestros caseríos. Gero gomazko erruberadunak sortu zittuan baiña aurretik dana zuan burdi-zorrotza./ Kamiñuan beti bolantia. Bueno, beti..., zeukanak. Burdi zorrotzian kamiñuan bazoian pixu aundixakin, kamiñeruak —txapia buruan dabela or ibiltzen zien da— kontuak. Arek ebaixa eitte juan da. Don.
Ik. burdí-bólante, burtxirrínka.
burdúntzali, burdúntzalixa. 1. burduntzali, burduntzalixa. "La sartén pequeña en forma de cazo." (Izag Antz)
2. burduntzali, burduntzalixa. "El cazo." (Izag Antz)
Ia galduan egon da berba hau. Sin. kázo.
burkája, burkajía. (c). izena. Albo-oholez osatutako gurdi-kaja. Caja de carro. Txopua, usatzen zan onek kaja onek eitteko. Angel./ Urriñetik botatzen giñuzen burkajara erremolatxak. Ik. búrtol.
burkáma, burkamía. (d). izena. KAMA. Gurdiaren zurezko zoru edo egitura, arasa eta errailek osaturikoa. Lecho de carro. [Burdi-luzia] burdirik aundiña izaten zan, iñaurkittarako, garua, bedarra Sin. burtétxe.
búrko. 1. búrko, búrkua. (d). izena. Almohada. Almuedia ero burkua. Burkua be asko esaten dou ta almuedia be bai. Geuk almuedia geixao, gure gurasuak burkua beti esaten zeben. Don.
Oso adinekoek bakarrik; besteek almuada. 2. búrko, búrkua. (d). izena. Rodete. Ik. sórki.
burkúbeso, burkúbesua. (d). izena. Zumitz trentzatuz eginiko kaja alboak eta aurrea (atzea ez) duen gurdia. Nik ezautu dot beste bat zimitzakin inddakua. Ari burkubesua. Guk burtolak ibilli dittuun moduan arek aurria, batzuk zien albo bixak eindda, da gero tapak, da beste batzuk osuan indda, arkua, atzeraiñok, da atzian tapia bakarrik. Don. Gurdi mota hau desagertua da aspaldi. Ardi-zimaurretan egiteko erabiltzen zen. Elosuko Gomezkortan ba omen zen bat duela gutxirarte. Zumitzezkoa edo hurritz-makilazkoa du kaxa.
Ik. burtési.