Hiztegia
brása, brasía. (a). izena. PRASA. Brasa. Brasatan erretako saieskixa jan giñuan. BRASAN erretako ere bai.
brásero, bráserua. (d). izena. PRASERO. Logelak berotzeko antzina erabiltzen zen txingar-ontzia. Brasero.
brasta-brásta. (c). onomatopeia. Gauzak erraz eta ugari egiten dituela adierazten duen onom. Onomatopeya que indica copiosidad y facilidad Makina berri orrek brasta-brasta eitteittu tornilluak.
brásta!. (c). onomatopeia. Voz onomatopeica que indica caída, golpe, acción repentina, etc. Ikustiaz batera, brasta! arpegira esan notsan pentsatzen neban guztia.
bráu!. (c). onomatopeia. Onomatopeya de la caída, ruido de un golpe, aparición repentina, acción brusca y momentánea." (Azkue). Basuan ninddoiala, brau! oillagorra urten jatan ankapetik.
Braulio. (Antzuola) "Ijito arraza edo familia bati hala deitzen zitzaion.
Brauliotarrak eskian askotan etortze zien./ Brauliotarrak gure amandriai esate zotsen: etxekoandre marikona za zu, marikona." (Lar Antz).
brébe. 1. brébe, brébia. (d). adjektiboa. Su biziagatik esan ohi da. En cocina, dícese del fuego muy vivo. Lenengo su brebian euki bost minitu eta gero bajau eta ordu erdi laga./ Gaur babak eztare onak, su brebegixan eukittut eta.
2. brébe, brébia. (d). adjektiboa. Berehala bere onetik irteten diren pertsonez esaten da, haurrez, batik bat. Se dice de las personas que se alteran o enfadan por nada, sobre todo de los niños. Jesus! ondo brebia dok pa zuen mutikuoi.
brebenído, brebenidúa. (d). adjektiboa. Zuhurra. Prevenido, -a, cauto, -a. Oso brebenidua da zuen mutiko txikixa. Ia euskaraz bakarrik dakien zenbait adinekok erabilia, edo gazteago batzuk, erdi brometan.
brebenidu. aditza. (Antzuola) "Kalera irteteko geratu, jantzi. Brebenidu za?/ Kalera juteko brebeniduta zae." (Lar Antz)
brin-brin. onomatopeia. (Eibar) Sonido de cristales rotos. Sin. krin-krin-krin, pri-pri-pi! (SB Eibetno)
brínga, bringía. (c). izena. Sutarako ezpal zati lodikote eta luzea. Astilla larga y bastante gruesa. Suai sartuixozu pare bat bringa.
Sin. berdinga. Ik. ézpal.
bringáu. 1. bringau. (c). du aditza. Hacer astillas con el hacha. Lenengo motozerriakin zatixak eiñ da gero aixkoriakin bringau.
2. bringau. aditza. Jo zeban zezenak maixa ta bringauta laga zeban.
bríntza, brintzía. (c). izena. Astillita alargada y delgada, generalmente de madera. Brintzia sartu jat atzaparrian da ezin ddot etara.
brintzakor, brintzakorra. (c). adjektiboa. BITZAKOR, PITZAKOR. Erraz brintzatzen dena. Quebradizo. Hau dok egurra bitzakorra, dana zartau dok. (SB Eibetno)
brintzátu. BRINTZAU, BITZATU, PITZATU. 1. brintzatu. (c). da-du aditza. BRINTZAU, BITZATU, PITZATU. Pitzatu, zartatu. Rajar(se), resquebrajar(se). Aizeik eztau biar gaztaiak. Aiziak pitzatu eitten dau. Luis.
Ik. zartíau. 2. brintzatu, brintzatúa. (c). izena. BRINTZAU, BITZATU, PITZATU. Hendedura, resquebrajadura. Etxe orren paretak egundoko brintzatuak dauzke.
komentario 1
brísa. 1. brísa, brísia. (d). izena. Laino kixia. Neblina, calima. Laiño-kisixa dagonian, urriñera ikusten eztanian, orri esaten jakok brisia. Klem.
2. brísa, brísia. (a). izena. Brisa.
bríst eiñ. (b). du aditza. BRIS-BRIST EIÑ. Bristada egin. Brillar. Euzkittan brist eitten zeban zure erlojuak. Sin. bristaria eiñ.
