Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
botazíño
brebenidu
brebenidu. aditza. (Antzuola) "Kalera irteteko geratu, jantzi. Brebenidu za?/ Kalera juteko brebeniduta zae." (Lar Antz)
brin-brin. onomatopeia. (Eibar) Sonido de cristales rotos. Sin. krin-krin-krin, pri-pri-pi! (SB Eibetno)
brínga, bringía. (c). izena. Sutarako ezpal zati lodikote eta luzea.   Astilla larga y bastante gruesa. Suai sartuixozu pare bat bringa. Sin. berdinga. Ik. ézpal.
bringa-txendor. Ik. txendor.
bringáu. 1. bringau. (c). du aditza. Hacer astillas con el hacha. Lenengo motozerriakin zatixak eiñ da gero aixkoriakin bringau. 2. bringau. aditza. Jo zeban zezenak maixa ta bringauta laga zeban.
bríntza, brintzía. (c). izena. Astillita alargada y delgada, generalmente de madera. Brintzia sartu jat atzaparrian da ezin ddot etara.
brintzakor, brintzakorra. (c). adjektiboa. BITZAKOR, PITZAKOR. Erraz brintzatzen dena.   Quebradizo. Hau dok egurra bitzakorra, dana zartau dok. (SB Eibetno)
brintzátu. BRINTZAU, BITZATU, PITZATU. 1. brintzatu. (c). da-du aditza. BRINTZAU, BITZATU, PITZATU. Pitzatu, zartatu.   Rajar(se), resquebrajar(se). Aizeik eztau biar gaztaiak. Aiziak pitzatu eitten dau. Luis. Ik. zartíau. 2. brintzatu, brintzatúa. (c). izena. BRINTZAU, BITZATU, PITZATU. Hendedura, resquebrajadura. Etxe orren paretak egundoko brintzatuak dauzke. komentario 1