Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
bíetz
bíkoti
bíkoti, bíkotixa. (d). izena. Bikoitza.   Doble. Etxe onekua ero zera baldin bazan, arrio bi; arrio bikotixa, aura ba grandia zan. Gure aittajauna ori arrio bikua ei zan. Ben./ Iru susa topau najittuan, edarrak, bat bikotixa gaiñera. Hitz ia galdua. Ik. bíkotx.
bikotxa
© Gorka Ortega
bíkotx, bíkotxa. (c). BIKOITZ. Bi atal edo parte berdin dituena.   Doble, compuesto de dos partes. Arrautza au gorringo-bikotxa da./ Batzuk potro bakarrak izateittuk eta beste batzuk potro bikotxak./ Basarri batzuk bizitza bakarrekuak die ta beste batzuk bikotxak (edo bi bizitzakuak)./ Aurten amar bikotx eta iru irukotx jaio zittuan (bildotsak). Bergaran BIKOITZ ere entzun daiteke, Leintz aldera BIKOTX. Ik. bíkoti, irúkotx.
Bílbo. (a). toponimoa. Bilbao. bértan bílbo!. (c). Zerbait bitxia ikusitakoan
bili, bilixa. izena. (Eibar) Etxeko ahatea. Ik. páitta. bili-bili. 1. bili-bili, bili-bilixa. (Eibar) "Haur-hizkeran, ahatea. Ikusizu, bili-bili mamatan. 2. bili-bili. "Llamada para atraer patos y ánades." (SB Eibetno).