Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
bies
bikoitz
bikoitz. Ik. bíkotx.
bikóte, bikotía. (c). izena. Biko taldea.   Grupo de dos. Zazpi urteko neskatillia ta zortziko mutikua, bikote politta./ Bi ondo beltz aundi ekarrittu. Azelakotxe bikotia. Bikote, irukote edo irukonde, laukote, etab. Ez da senar-emazte edo pareja esateko erabili ohi. Ik. irukóte.
bíkoti, bíkotixa. (d). izena. Bikoitza.   Doble. Etxe onekua ero zera baldin bazan, arrio bi; arrio bikotixa, aura ba grandia zan. Gure aittajauna ori arrio bikua ei zan. Ben./ Iru susa topau najittuan, edarrak, bat bikotixa gaiñera. Hitz ia galdua. Ik. bíkotx.
bikotxa
© Gorka Ortega
bíkotx, bíkotxa. (c). BIKOITZ. Bi atal edo parte berdin dituena.   Doble, compuesto de dos partes. Arrautza au gorringo-bikotxa da./ Batzuk potro bakarrak izateittuk eta beste batzuk potro bikotxak./ Basarri batzuk bizitza bakarrekuak die ta beste batzuk bikotxak (edo bi bizitzakuak)./ Aurten amar bikotx eta iru irukotx jaio zittuan (bildotsak). Bergaran BIKOITZ ere entzun daiteke, Leintz aldera BIKOTX. Ik. bíkoti, irúkotx.
Bílbo. (a). toponimoa. Bilbao. bértan bílbo!. (c). Zerbait bitxia ikusitakoan