Hiztegia
belárriapal, belárriapala. (d). adjektiboa. Belarriak behera begira dituena. De orejas gachas. Bikixak izan arren txal bat belarritentia da eta bestia belarriapala. Abereengatik batik bat, baina pertsonengatik ere esan daiteke. Ant. belárritente. Ik. apal.
belarrigogor, belarrigogorra. (Eibar) "Musikarako belarri ona ez duena.
Belarrigogorra izan arren, beti kanturako prest.