Hiztegia
begílarri, begílarrixa. (c). adjektiboa. Begi urduriak, ageriko zaintxoekin, irtenak eta txikiak, distiratsuak... dituena. Se dice de las personas de ojos nerviosos, salientes y pequeños, con venillas, etc. Aren anaia ezautukozu, begilarri altu bat.
Baita, adibidez, gripealdi baten ondoren geratzen diren begiei, begi larrixak.