Hiztegia
atezúlo, atezulúa. (c). izena. Ate bitartea. Resquicio de la puerta. Onek basarriko atiok, bakizu, onek, bi zatiko ate onek; gu joan da, gabian ixi-ixilik atezulotik begira, Mikaela pipia erretzen. Eli.
Sarraila-zuloari ere deitzen zaio atezulo.
átorra, átorria. (d). izena. Antzinako gizon-alkandora luzea. Camisa antigua de hombre. Nik aittajuna ezautu naban, da arek atorra esate otsan. Eunezkua, belaunetaraiñokua. Don. Ehunezkoa, belaunetarainoko luzea eta praken barrutik erabiltzekoa zela diosku.
atrásau. 1. atrásau. (a). aditza. Atrasar. 2. atrásau, atrasáua. (b). adjektiboa. Atrasado, -a. Ori munduko gauzaik atrasauena dok.
atrébentzia, atrébentzia. (c). izena. Atrevimiento. Atrebentzia bia da gero ori esateko.
atrebentzia ez bada. (c). esapidea. Zerbait delikatua galdetzeko edo esateko sarrera formula. Atrebentzia ezpada, zenbat urte daukazu?
atrebídu. 1. atrebídu. (a). da aditza. ATREBIRU (D). Ausartu. Atreverse. 2. atrebídu, atrebidúa. (a). adjektiboa. Ausarta. Atrevido, -a. Daukan edaderako oso atrebidua da.
atsaldeón. (a). interjekzioa. ARRASALDEON. Arratsalde on. Buenas tardes. Bazkaria amaitu eta ilundu arteko agurra.
atséleku, atsélekua. (d). izena. Atseden-lekua. Urrutitik sendorrak bizkarka ekarri behar ziren etxeetan, bide erdian atselekua egon ohi zen. Bi esola zutik eta gainean ohol bat, karga han utzi eta gero berriz erraz bizkarreratzeko. Descansadero para reposar las cargas cuando estas se acarreaban al hombro.