Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
arrandei, arrandeixa. (c). izena. ARRAINDI (EIB.). Arraindegia.   Pescadería. Gure denporan zan bat arraindi-kalia. Urte asko arraindixa amendik aldatu zana. (Etxba Eib).
arránkau. (a). du aditza. Arrancar.
árranke. 1. árranke, árrankia. (a). izena. Arranque. Kotxiak izurrauta dauka arrankia. 2. árranke, árrankia. (c). Ganora zentzuan darabilte adinekoek.   Arranque, garbo. Arranke puxkat, mutil, bestela etxuau sekula akabauko eta./ Neska orrek dauka arrankia...
arranmiñ, arranmiña. izena. (Eibar) Badajo. Ik. míñ.
arrano, arranua. (d). izena. Buitre. (Ang., Eib.) komentario 1 Sin. buítre.
arrano zuri. Neophron percnopterus. Alimoche. (SB Eibetno).
arránopola!. (d). interjekzioa. Arraioa! Umeei batik bat esan ohi zitzaien espresioa, haserre antzean.   Expresión de reprimenda, enfado (suave) similar a un "mecachis!". Arranopola! zeiñek busti dau lurra?/ Baiña, baiña, erropa guztiak lurrian, arranopola!. Gaur oso galdua, adinekoek ondo gogoan badute ere. Ik. arráixuak ezpaittuan!, arráixo!. arráno polatúa!. (d). Arránopola eta arráno polatúa, biak entzun ohi zituela dio gure amak, zentzu berdinarekin. Erreparatu azentuan.
arránpalo. 1. arránpalo, arránpalua. (d). adjektiboa. Demontrea, demonioa. Baldekara esnia bota jostak. Txal arranpalua! Gutxi entzuna. 2. arránpalo, arránpalua. (d). adjektiboa. (Oñati) "Que divulga los defectos que sorprende, difamador. Es más que agozabal." (Izag Oñ).