Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
árrai
arramill
arramill, arrámilla. (d). izena. (Oñati) "Piedra suelta que se precipita por una pendiente." (Izag Oñ). Ik. amíll.
© Jaione Isazelaia
árran, arrána. (c). izena. Ardi-ezkila, intxarria baino handiagoa eta dunba baino txikiagoa.   Cencerro de oveja. Ardixen arran-otsa entzuten da. Enrike Enrike artzainak dio lehen intxarri bakarrik erabili ohi zela, baina arran esaten ikasi dutela. Baita arranbittarte eta arrantxiki ere. Geuk pe oiñ bixetara esaten dotseu. Len intxarrixak esaten gontsana oiñ e arranak, arranbittartiak pe esaten dotseu e orrei erdikuoi, arranbittartiak, arrantxikixak... Ik. dúnba, íntxarri. arrana euki. esapidea. (Oñati) Ahots indartsua eta desatsegina izan. Orrek dauka arrana! arranak jotia. esapidea. (Leintz) Antzinako ohitura: ezkonberriak ohera erretiratzen zirenean, «lagunek» etxe aurrean ematen zuten kontzertua, arranak, lapikoak eta abar astinduz. Ik. zenzerráda.
arrana euki. esapidea. (Oñati) Ahots indartsua eta desatsegina izan. Orrek dauka arrana!
arranak jotia. esapidea. (Leintz) Antzinako ohitura: ezkonberriak ohera erretiratzen zirenean, «lagunek» etxe aurrean ematen zuten kontzertua, arranak, lapikoak eta abar astinduz. Ik. zenzerráda.
arranbaltz, arranbaltza. Aquila chrysaetos. Aguila real. (SB Eibetno).
© Jaione Isazelaia
arránbittarte, arránbittartia. (d). izena. Tamaina erdiko arrana. Ik. árran.
arrandei, arrandeixa. (c). izena. ARRAINDI (EIB.). Arraindegia.   Pescadería. Gure denporan zan bat arraindi-kalia. Urte asko arraindixa amendik aldatu zana. (Etxba Eib).
arránkau. (a). du aditza. Arrancar.