Hiztegia
arpégi, arpegíxa. (a). izena. Cara. Ez idak arpegira begiratu. Ik. mósu. arpégi aundíxa edo gogorra euki. (a). esapidea. Tener mucha cara, mucha jeta. Sin. nárru sendúa euki. arpegíxa émun. esapidea. Dar la cara. Atzetik beti gaizki esaka dabill, baiña sekula eztau arpegirik emuten. arpegíxa etára. (b). esapidea. Sacar la cara a alguien. Ridikuluan laga bia nindduan tontoarro arek. Eskerrak Mikelek arpegixa etara zostana. Erderatiko kalkoak dirudite hiru esapideok.
zati biko arpegi, zati biko arpegixa. (d). (eufemismoa.) Ipurdiaren eufemismoa. Ik. ipúrdi.