Hiztegia
aóko sóiñu, aóko sóiñua. (c). izena. Ezpainetako soinua. Filarmónica.
Tomas Markik ederki jote juan aoko soiñua./ Batek aoko soiñua jo ta beste danak korruan dantzan. Sin. ezpanetako soiñu. Sin. filármonika. Ik. eskúko sóiñu.
aóko gózo, aóko gozúa. (c). izena. Buen sabor de boca. Gure aittajuna zanak pastela janda gero etzeban kafeik artzen aoko gozua ez kentzearren. Ant. aóko zátar.
aóko zátar, aóko zatárra. (c). izena. AOKO LAKAR. Mal sabor de boca. Astelen goizetan mantzanillia artzen dot aoko zatarra kentzeko. AOKO LAKAR ere bai antzeko esanahiaz. Ant. aóko gózo.
ao-lúrrun, ao-lurrúna. (d). izena. Ahoko usain txarra. Halitosis, mal aliento. Persona batzuk ao-lurrun izugarrixa izaten dabe./ Konfesatzera joan nitzanian atzeraka botatzeko moduko ao-lurruna zeukan abadiak. Galdu samartua. Aóko usain txarra entzuten da orain.
áopeko, áopekuak. (c). izena. Isilean kontatzen diren sekretuak. Confidencias. Aspaldixan zure arreba bixak egundoko aopekuak dauzke. Aopekuak EUKI gehienetan. Aopeko kontuak EUKI ere bai. Sin. ixíl-kóntu. áopekotan ibíli, jardun. (c). esapidea. Elkarri isil-misilka hizketan ari. Andar cuchicheando. Joxepa ta Antoni aopekotan ibilli die meza ostian, da itxuria badago zeoze.