Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
amendau
amórragarri
amórragarri, amórragarrixa. (b). adjektiboa. Gogaikarria, nazkagarria.   Latoso, -a, indignante Orren aitta be amorragarrixa galanta izan zan bere denporan.
amorraiñak
© Aitor Usobiaga
amórraiñ, amorráiña. (a). izena. ANBÓRRAIÑ. Trucha.
amorraiñ-erreka, amorraiñ-errekia. (c). Río truchero.
amorrátu. 1. amorrátu. (a). da-zaio aditza. Biziki haserretu.   Rabiarse. Amorratu jakon da ostia soiñu baten asi zan./ Bestiei amorratu jakue, ta etara baba-beltzok, bidia bete, ortuan euzkan jenero danak bota araxe ta. Mertz. NOR-NORI bezala adinekoek. amorrátu eraiñ. (b). dio aditza. Haserrearazi. Ezidazu amorratu eraiñ. Ik. gogaitt eraiñ, asarretu, entendidu, pentsau Ik. asarrétu, gógaitt eráiñ, entendidu, pentsáu. amorrátuta. (c). adberbioa. Asko, oso. Ari amorratuta gustatzen jako zinia. 2. amorratu, amorratúa. (b). adjektiboa. Porrokatua, saiatua.   Muy aficionado, -a. Kazari amorratua da Eustakio. Sin. porrokátu. 3. amorratu, amorratúa. (b). adjektiboa. Rabioso, -a. Txakur amorratu batek ainka ein zotsan. . Ik. txákur amorratu.