Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
amáiketako
amásei
amásei. (a). zenbatzailea. Dieciséis.
amatau. (a). aditza. (Eibar) Itzali. Sin. eméndau.
amatxoka ibili. Sin. afariketan.
amatzáko, amatzakúa. (d). izena. Ama ordea. Don.
amá-úme, amá-úmiak. (c). izena. Ama eta umea(k). Ardixa ta billotxa? Ama-umiak. Don. Animaliez zein pertsonez.
amazázpi. (a). zenbatzailea. EMEZÁZPI. Diecisiete.
amazórtzi. (a). zenbatzailea. EMEZÓRTZI. Dieciocho.
amazúlo, amazulúa. (c). adjektiboa. (adierazkorra.) Amakoia.   Apegado, -a a su madre Amazulo utsa da ta lagunartia komeni jako. Aittazulo, amandriazulo, etab. ere bai.
ame. Ik. áma, ame.
amelaun. Ik. améraun.
ámelu, ámelua. (d). izena. Muiloa. Linu-hari klasea, kirrua baino bastoagoa.   Hilo gordo, basto, de lino. Bastua eitten zanian amelua. Don./ Lenao ameluzko alkondaria ta eitte ei zuan, onek esan dabena, bastuakin; da ola noizian beiñ garbittuta oetik jaikitzeruzkuan prakak pe aurrian zutik laga ta salto eindda sartzeko; gogorrak izaten i zittuztan. Alkondaria be goittik bera sartze i zuan da olaxe seguru. Otz eitten zebanian da, badakik, toldua. Don.