Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
ábitto
adárbakar
adárbakar, adárbakarra. (b). adjektiboa. Adar bakarra duena.   De un solo cuerno. Esne-beixa primerakua zuan adarbakar aura, uztarrirako gauza ez bazan be.
adárdun. 1. adardun, adardúna. (b). adjektiboa. Cornudo, -a, que tiene cuernos. Adardunak die adarixak. 2. adardun, adardúna. (b). adjektiboa. Que tiene ramas.
adardun kakalardo. Lucanus cervus. Ciervo volante. (SB Eibetno).
© Jaione Isazelaia
adári, adaríxa. (a). izena. AÁRI. Aharia.   Carnero. Irendua denean ADÁRI KAPÁUa.