zétan

zétan. 1. zetan. (a). adberbioa. Zertan.   En qué. Zetan zabitz?/ Zetan geratu zan gauzia? zétan ero ártan. (b). esapidea. ZETAN ARTAN. Zerbaitetan. Denporia pasau biarra daukau zetan ero artan. zetátik ero artátik. (c). (adierazkorra.) Zerbaitetik. Zetatik ero artatik bizi biakou. 2. zetan. (c). Zergatik.   Por qué. Eurixa asi dabenian zetan etzate etxera etorri?/ Etzeukan orregatik zetan asarretuik. Adinekoek erabilia. Ik. zetáko, zegaittik.