3. zerráu

3. zerráu, zerráua. (c). adjektiboa. Completo, -a, cerrado, -a. Ogiduna zestuakin eta albuan joate zien beste alako mantilla batekin beste lau, luto zerrauakin. Klem./ Lelengo urtian luto zerraua eruate zuan./ Erdera zerraua eitten juan./ Oso persona zerraua izan dok beti. Lutoaz, berbetaz eta pertsonaren izakeraz batik bat. ITXIxa ere entzun daiteke batzuetan. zerrau berba eiñ. (c). esapidea. Inork nekez ulertzeko moduan hitz egin.   Hablar cerrado. Estremeñuak oso zerrau eitten dabe erderaz.