zastíau
zastíau. 1. zastíau. (c). du aditza. Akulua, sarda edo beste objektu zorrotz bat behin eta berriz sartu. Meter repetidamente un objeto punzante. Irixak akuluakin ondo zastiau ezian, mobidu bez./ Erliak majo zastiau najok besuan.
2. zastíau, zastiaúa. (d). izena. Zastiatze ekintza. Artuik sardia ta zastiau bat emuixok txalai ia ixiltzen dan.
Txorta-jotzeaz jarduterakoan halako esaldiak entzun daitezke tabernazuloko giro bastoan. Dedios, neska orri emungo notsakek zastiaua./ Emuixok zastiau bat eta sosegaukok.