tenpláu
Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.
tenpláu. 1. tenpláu, tenpláua. (d). adjektiboa. Lasaia, mantsoa. Tranquilo, -a, sosegado, -a. Persona tenplaua da izan, baiña dana biako dau.
Pertsonez esana. 2. tenpláu. (c). adberbioa. Lasai, soseguz. Sosegadamente. Bere katxabatxuakin tenplau asko ibiltzen dok aura./ Tenplau eitten dau berba.
3. tenpláu. (c). da-du aditza. Epeldu. Templar. Gaur asko tenplau dau egualdixa./ Gatzarixa bota aurretik tenplatzen laga bia jako esniai.
4. tenpláu. (c). aditza. TENPLIA EMON. Forjatu ondoren erreminta edo pieza bati erresistentzia eta gogortasuna eman, uretan poliki-poliki sartuz. Templar. Gero tenplau. Uretan tamaiñua artu biar. Orrek galtzairuzko iddetaixak peligrosuauak izate zian, denpora askuan eukitzen bozu uretan, bertan geratu, eten itte zian. Inaz./ Taillarretan-da ortxe, tenpliak emon-da, burdiñia suberatzeko-ta, kañoiak-eta peatzeko-ta. Cand. Sin. arua emon (Eib.).