1. sámar
1. sámar. 1. samar, samárra. (c). izena. Brizna de polvo, etc., que se ha introducido en el ojo. Begixan samarra sartu jat eta ia etaratzen dostazun. Ik. gandu. 2. samar, samárra. (c). izena. Behien edo idien bekokian, uhalak minik eman ez diezaien, uztartzeko orduan ezartzen de larruzko pieza zabala. Pieza de cuero blando que se coloca en la frente del ganado uncido para evitar rozaduras. Ekarri samarrak beixak uztartzeko.