púntuko
Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.
púntuko. (c). adberbioa. ANDIK PUNTUKO. Berehala, baina beti lehenaz. Enseguida, al instante, pero siempre referiéndose al pasado. Lenengo tiro bat entzun zan eta puntuko beste bat./ Gizona il eta andik puntuko il zan andria./ Etxetik asarre urten zan da andik puntuko or dator diru eske, etxetik badoiala ta.
Batere ez.