2. púntako
2. púntako, púntakuak. (c). izena. Hala deitzen zaio aurreko idi (behiak edo zaldiak ere izan daitezke) pareari, bi pare behar direnean goldarako edo aldapa handiak igotzeko. Yunta (de bueyes, generalmente) delantera, cuando se necesitan dos, bien para arar, bien para salvar grandes desniveles, etc. Bi pare iri danian ba aurrekuei puntako irixak esate jakuek. Goldan be ibiltze zittuan, gari ereittetan da, batendako gogorra ero zeuanian, neke aundixa zeuanian, bi parekin itte zuan goldaketia, ta puntakuak, aurrekuak. Eta baitta jornara aundixa danian da, batek eruan ezin zebanian, puntakuak ipintze jakuan. Klem.
Idiak direnean, puntáko írixak. puntáko eiñ. (d). du aditza. Idi pareak beste pare baten aurretik tiraka egin. Narbaizara eruaittue gure irixak puntako eitteko.
púntakuak ipiñi. (d). Idi pare bat beste baten aurrean tiraka jarri.