púnta
púnta. 1. púnta, púntia. (a). izena. Punta.
punta-púntan. (a). esapidea. En lo más alto. Arbola punta-puntan dago txorixa. Telebistan-eta hainbeste entzuten den puntaren puntan hori ez dakigu Aldapeko sagarraren puntatik hartutako fruitu berderen bat ez ote den.
puntarik punta ibili. (c). esapidea. Umeak-eta goietara igota ibili. —Ama, jausi egin naiz. —Ez aiz ba jausiko, beti puntarik punta abill eta!
2. punta, púntia. izena. Bukaera. Noiz akauko zan etxakon ikusten puntaik gerra ari. (Lar Antz).