prepárau

prepárau. 1. prepárau. (a). da-du aditza. Preparar(se). Preparaidazu afaixa./ Preparau zaitte aitta datorrenerako. Ik. gertáu. 2. preparau, preparáua. (c). adjektiboa. Ondo jantzita ibiltzen direnez entzun daiteke. Baita lanerako edo edozertarako ondo prestatutako jendeaz ere. Oso emakume preparaua izan da bere denporan./ Jente preparaua artzen dabe bakarrik fabrika orretan. Gutxi erabilia.