póspoliñ
póspoliñ. Azen.: pospóliñ ere bai. 1. póspoliñ, póspoliña. (c). izena. Galeperra. Codorniz. Ala esate jako “pos-poliñ”, “pos-poliñ” kantatzen dabelako. Batik bat kantuan entzundakoan deitzen zaio horrela; bestela galeper ia beti.
2. póspoliñ, póspoliña. (c). adjektiboa. Neskatilei esaten zaie maitekiro. Nombre con el que se denomina cariñosamente a las niñas. Ze moduz dabill gure pospoliña?/ Zuen neskatillia dago pospoliña.
3. póspoliñ, póspoliña. (d). izena. Gerra aurretik, dantzari talde bateko partaide zen neska. En la preguerra, chica perteneciente a un grupo de baile. Ik. pospólin-jántzi. 4. póspoliñ, póspoliña. (d). izena. Agalla seca de roble. Ik. kukúbala. 5. póspoliñ, póspoliña. izena. (haur hizkera.) (Eibar) Vulva. Zer darabizu baiña pospoliña bistan daukazula. (SB Eibetno).