ostíko

ostíko, ostikúa. (c). izena. Hanka. Ostikuakin jo najuan txakurra./ Ostikuakin bota neban florerua. ZEREKIN kasuan entzun ohi da ia bakarrik. ostíkoka. (b). adberbioa. OSTÍKAKA. A patadas. Ostikoka erabiltzen dau anai txikixa. ostíkopian. 1. ostikopian. (c). adberbioa. Lurrean, zapaltzeko moduan, traban.   En el suelo, estorbando. Jugete ta ipuiñ guztiak ostikopian eukitzeittuzu. 2. ostikopian. (c). adberbioa. Zapalduta, menderatuta. Amerikanuak ostikopian dauke Irak.