orrétan
orrétan. (a). En ese. Eta orretatik, orretara, orretarutz, orretaraiño... eta baita ortan, ortatik, ortara...
atan orretan. adberbioa. (Eibar) Gauza bat eta bestea egiten. Atan orretan, eldu zan artsalde erdia. (SM Ezten).
egon ári órtan!. (b). esapidea. EGON ÁRI ÓRTAN. Egon hadi hori pentsatzen, uste horretan. Ze uste dok oiñ joaten baaiz lana gordekoskela, ala? Egon ari ortan.