óndoren
óndoren. 1. óndoren. (b). posposizioa. ÓNDORIAN. Después de, después. Pastilla onek jan ondoren artzekuak die./ Lenengo mezia entzun giñuan da ondoren tabernara joan giñan./ Bazkal ondorian kartetan jokatu giñuan./ Gerra ondorian egundoko gosia etorri zuan.
2. óndoren, óndorena. (c). izena. Ondorioa. Consecuencia. Ondoren txarrak ekarrikoittu aurtengo sikutiak./ Nai dozuna ein baiña ondorenekin be akordau. Konsekuentzia da arruntagoa.