2. oiñúrrengo
2. oiñúrrengo, oiñúrrengua. (c). izenlaguna. Azkenengo aldikoa. Lo, el, la de la última vez. Oiñurrengo afarixa etzuan izen santu-santua./ Oingua PPkua da baiña enaiz akordatzen zein izan zan oiñurrengua.
oiñúrrenguan. (c). adberbioa. Aurretiko aldian. La vez anterior. Biar kinto-bazkaixa daukau. Oiñurrenguan demaseko mozkorra arrapau giñuan.