ogídun
ogídun. 1. ogidun, ogidúna. (c). izena. Ogia banatzen duena. Banaketan aritzen den okindegiko langilea edota baserriko ogia saltzen duena. Laster pasauko da ogiduna ta urteizu kalera.
2. ogidun, ogidúna. (d). izena. Elizara olatak eramaten zituen pertsona hiletetan-eta. Izenda nago ogidun. Len basarrixan ill, eta ogixak, ogi-zestuak buruan, da terzerakua baldin bazan bat, da segundakua bazan bi. Ben. Ik. olata.