1. nausi
1. nausi, nausíxa. (b). izena. Nagusia. Etxeko jauna, errentero-baserri baten edo lantegi edo negozio baten jabea. Dueño, patrón. Taillerrian ori nausixekin ondo konpontzen da./ Nun dago etxeko nausixa?
Gauza baten jabea ere bai. Zein dda kotxe orren nausixa? Esanahi honetan ez da asko entzuten. Ik. jábe, ugézaba. Etxe batzutan nausi izatia baiño beste batzutan morroe obe. esaera. (Lar Antz). náusi izan. 1. nausi izan. (b). esapidea. Onena izan. Ser el, la o lo mejor, el amo. Pelotan Retegi da nausi oinddio./ Janakin artzeko ardaua nausi.
2. nausi izan. (c). esapidea. Agindu (irudizkoa). Gure gazte denporan lana zan nausi, etzan beste kontuik egoten./ Gaur, sekula baiño geixao, dirua dok nausi.