Bergarako Euskara

Toponimia
Hiztegia
Gehixago eta hobeto
Koldo Eleizalde grabaketak

Aurkibidea

Koldo Eleizalde lehiaketak
Toponimia
euskaraldia
- Hitz gurutzatuak
Bergara aldeko hiztegia
Berriketa guneak
DBH inkesta
Gehixago eta Hobeto
EBPN
Klusterra inkesta

Nabigazioa

Argazki galeria
Glossary
Hizkuntza ariketak
Hizkuntza jokoak
Hiztegia
Unitate didaktikoak
Azken argitalpenak

Saioaren hasiera

Erabiltzaile izena: *

Pasahitza: *

Sortu kontu berria
Eskatu pasahitz berria

Atarikoa » múlo

Ikusi
Loturak

múlo

Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.

múlo, múlua. (b). izena. Mandoa. Sin. mándo. Ik. múla, mándako.

Loturak

mándako
1. mándako, mándakua. (d). izena. Astemea ama eta aita zaldia duen aberea. Híbrido de burra y caballo. Hitz ia galdua. MULA deitu ohi zaie. Don.k, dena dela, garbi egiten du bereizketa "mula" eta "mandako"ren artean. Ik. mándo, múla.
mándo

manduak

© Asier Sarasua

mándo, mandúa. (b). izena. Aita astarra eta ama behorra duen abere arra. Bera antzua da, umerik egiten ez duena. Mulo; híbrido macho de burro y yegua. Mulia mandua ta mandakua dittuk, iru ganau, danak kruzetik datozenak. Manduan ama dok biorra eta aitta astua. Eta mandakuana dok astua ama eta aitta zaldixa. Mulia ta mandua berdiñ dia, bata da arra ta bestia emia, baiña umeik eitten eztabenak bixak, e. Don. Laburtuz: ama behorra eta aita astarra denean, umea arra bada: mandoa edo muloa (Sin.). Emea bada: mula. Ama astemea eta aita zaldia (eta bera arra): mandakoa. Ik. múla, mándako.
múla
múla, múlia. (b). izena. Aita astarra eta ama behorra duen abere emea; bera antzua da, umerik egiten ez duena. Mula, híbrido hembra de burro e yegua. Ik. mándo, mándako.

Lotura berria erantsi

Idatzi berba edo bere zki.a:

Bergara.net - Bergarako Udala
San Martin Agirre plaza, 1
20570 Bergara (Gipuzkoa)
Tel: 943 77 91 00 - Faxa 943 77 91 63
Harremanetarako