manejau

Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.

2. manejau. (c). dio-du aditza. (lagunartekoa.) Robar, hurtar, birlar dinero etc., a escondidas, subrepticiamente. Bos milla duro manejau jotsan aittai karteratik.

Batere ez.