manéjau
manéjau. 1. manejau. (b). da aditza. Arreglarse, valerse. Ze moduz manejatzen da bakarrik etxeko lanak eitteko. Ik. jirau, moldau, arréglau, konpondu. 2. manejau. (c). dio-du aditza. (lagunartekoa.) Robar, hurtar, birlar dinero etc., a escondidas, subrepticiamente. Bos milla duro manejau jotsan aittai karteratik.
3. manejau. (c). du aditza. Gidatu. Manejar, conducir. Amar urterako bazekixen kotxia manejatzen. Baita norbait erabili. Neskatilliak nai daben moduan manejatzen dau anaia.