2. lika
2. lika, likía. (d). adjektiboa. Likina, itsaskorra. Se usa para calificar toda materia pegajosa o viscosa. Iztarrak depilatzekua alako gauza lika bat da. Ik. líkiñ. líka-líka éindda. (c). adberbioa. LIKÁTUTA. Itsaskor, gauza likinen batez zikinduta, eskuak batez ere. Pegajoso, referiéndose a las manos, principalmente. Bietzak lika-lika eindda geldittu jat elauakin./ Sardaua jausi jat eta eskuak likatuta dauzkat.