len
len. (a). adberbioa. Lehen. Antes. Banekixen zuk esan baiño len.
len-len. (c). adberbioa. Aspaldi. Hau len-len zuan errotie: Zigarrola Bekue. (AA ArrasEus, 219. o.) lénao. (a). adberbioa. Lehenago. Antes. Urrenguan lenao esan.
lénaz gaiñ. (c). esapidea. Lehenaz gain, lehengoaz gaiz. Lanik barik geratu zan, da lenaz gaiñ andria il jakon.
léndik. (a). adberbioa. Lehendik. Desde antes. Ori lendik pe banekixen.
lenera. adberbioa. (Antzuola) "Lehen bezala. Kalefaziñua lenera asi da. (Lehen huts egiten zuen, konpondu genuen, baina orain, atzera, lehen bezala hasi da)." (Lar Antz). léngo, lengúa. (a). izenlaguna. El o lo de antes. Aura oin be lengua da./ Jira ta buelta lengora joten dau./ Oiñ eztago lengo kontuik.
lénguan. (c). adberbioa. Joan den egunean. El otro día. Barkatuidan lénguan esandakua.
lengúan. (c). adberbioa. Con la misma idea, en sus trece. Milla bider esplikau arren arek lengúan jarraitzen dau. Erreparatu azentuazio ezberdinean. Azentuak ezberdintzen du esanahia. Sin. lenían. lenían. (d). adberbioa. Lehenean, lehen bezala. Como antes, en sus trece. Bergako errixa aldatu zalakuan nenguan baiña eleziñotan ikusi da lenian jarraitzen dabela. Sin. lengúan. léntxuan. (c). adberbioa. Lehentxoan. Hace bastante. Or lentxuan izan zan Bergatik autopistia ein bia zeben zaratia./ Aspaldixan ez, baiña lentxuan sarri ikusten neban purua erretzen.
lentxúao. (c). adberbioa. Lehenxeago. Lentxuao esan baostan eingo najuan.
komentario 1