langille
Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.
2. langille, langillía. (a). adjektiboa. Lan asko egiten duena.
Langille onak prakak apurtu biar dittu belaunian, ez ipurdian. esaera. "Langile onak eserita ez du egon behar. Gaur besterik gertatzen da." (Lar Antz). Langille txarrak kaka sarri, urrin joan eta nekez etorri. (c). esaera. (Ubera) Uberan esaten den esaera.