kubrídu
kubrídu. 1. kubridu. (a). du aditza. Estali. Cubrir(se). Elusuko frontoia kubridu dabe./ Belaxe kubridu dau zerua.
Sin. estali. 2. kubridu. (c). da aditza. Frontoian eta abar apostua egindakoan, galtzeko arriskua ikusten denean, edo irabaziak ziurtatzeko, beste lehiakidearen alde dirua jokatu, hala diru gutxiago galtzeko. Cubrirse en una apuesta. Galartzan alde jokatu giñuan, da eskerrak partidu erdixan kubridu giñana, bestela bost milla duro galtzen jittuau.