1. kánilla
1. kánilla, kánillia. (c). izena. Upelei ipintzen zaien egurrezko txorroa. Canilla, grifo de madera que se coloca a los toneles. Botillia betetakuan ondo itxi kanillia. Barrikak honendako duen zuloari kanilla-leku, edo kanilla-zulo. Zenbait etxetan burdinazkoei ere —normalean txorro deituei— kanilla esaten zaie.
kanillako ur, kanillako ura. (c). izena. Txorroko ura.