ísla
Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.
2. ísla, íslia. (d). Hodeiertzaren argitasuna. Islian agirixan biarra eittia ez zala ona esaten eben zarrak. (AAG Eibes).
isladara. (d). adberbioa. ISLADAN, ISLAN. Hodeiertzaren mugan, argiaren kontra (al contraluz). Amak, honetaz galdetuta, zera diost zalantzaz beterik: Isladara, urriñera... eztakit nik, isladara begiratu... Zeoze bazuan baiña. Klem. "Silueta en el horizonte, al contraluz... Íslia, íslaa ikusi ñuan: sobre la línea del horizonte. Eguzkixen íslaa: mirando desde la parte opuesta del sol. Islaan ikusten da ganau bat: la silueta sobre el monte." (Izag Oñ). Hitz ia galdua; bere esanahia eta erabilera lausotu samartuak daude.